'Newsflash', zonder nieuws

Met een nat pak kwam ik zojuist de studentenkamer binnenvallen. De jassen konden vanochtend weer tevoorschijn worden gehaald, en ook een extra trui was geen overbodige luxe. Waar het eerder deze week stralend weer was, en behoorlijk warm, stond vandaag in het teken van zware onweersbuien, harde wind, en stortregens. Een welkome afwisseling zal ik het maar noemen.

Eerlijk gezegd heb ik bar weinig te melden deze week. Het is duidelijk dat het tijd wordt voor een nieuwe omgeving en 'verse perspectieven', en Shanghai komt wat dat betreft op het perfecte moment. De hostels zijn geboekt, via internet, wat voor Shanghai niet zo bijzonder is, maar in tegenstelling tot 5 jaar geleden schijn je nu voor heel veel steden en plaatsen online reserveringen te kunnen maken. Er zijn ook veel meer 'hostels' gericht op buitenlandse toeristen, ook een grote verandering met voorgaande bezoeken aan het land. Wat ik ook ga doen in de maanden juli en augustus, ik reken op een 'gekkenhuis' wanneer alle Chinese studenten, van jong tot oud, zomervakantie hebben, en de 365 dagen draaiende 'toerisme machine' overuren gaat maken.

Ook de populariteit van de Expo lijkt nu van de grond te komen. Het schijnt voor een groot gedeelte te gaan om het aantal bezoekers dat de organisatie wenst 'binnen te loodsen', en ik lees de laatste dagen veel nieuws over 'nieuwe records'. Op andere websites dan die van de Expo zelf gaan ook geruchten dat studenten uit Shanghai en omstreken verplicht naar de wereldtentoonstelling werden gestuurd om de bezoekersaantallen op te krikken. Wat je ook geloven mag, het lijkt me duidelijk dat het erg druk gaat worden, maar daarom niet minder interessant. Totaal ben ik 7 dagen (6,5 eigenlijk) in Shanghai waarvan ik er 3 op de Expo hoop door te brengen, uiteraard ook een bezoekje brengend aan ons eigen Nederlandse paviljoen.

Het voetballen gaat uitstekend, wat niet gezegd kan worden van het Chinees leren. Ik lijk wat dat betreft, voor de laatste weken, mijn boeken definitief te hebben ingeruild voor de voetbalschoenen, en ook nog de videocamera, zo hier en daar. Afgelopen week heb ik wat op de universiteit gefilmd, o.a. de schoolkantine, waar ik inmiddels een vaste klant ben geworden. Mijn ontbijt bestaat zo'n beetje iedere dag uit een kom rijstsoep en een soort zoute broodpunten, die me iedere dag aangereikt worden met een grote glimlach. De mensen die in de kantine werken, staan er op feestdagen, in weekenden, doordeweeks, van 7 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds, exclusief voorbereiding en schoonmaken. Je kunt alleen maar bewondering hebben voor het plezier dat ze in hun werk lijken te hebben, het is gezellig, er wordt gelachen, en tegelijkertijd hard gewerkt, vooral tijdens de 'spitsuren' voor de lessen, in de pauzes, en 's avonds als de soms uitgeputte Chinezen na een lange dag studeren hun welverdiende maaltijd komen afhalen.

De vragen over de volgende stap blijven, het aantal antwoorden blijft gelukkig stabiel (wat hopelijk ook eens voor de euro geldt). Het gaat nu eigenlijk om drie keuzes: Nog een aantal maanden blijven om te voetballen, vanaf eind juni beginnen te reizen door China en wellicht overland (gedeeltelijk) terug komen naar Nederland, of begin juli naar huis.

Maar eerst tijd voor Shanghai!

Zai jian.